Ok sana kung matutuloy ang plano naming mag-dormitory para ma-try naman namin ang kakaibang buhay. Pero weird din dahil mag-aagawan kami sa remote, bistado si Prophet na kinukuskos ang harapang buntot sa banyo, agawan ng kumot, at nakawan ng pagkain. Pero masaya naman siguro yun except sa bistado blues ni prophet kasi kadiri yun.
Sino kaya sa amin ang unang magkaka-girlfriend. Si Prophet lang naman ang malaki ang chance na ma-una dahil kahit bading yan ay malakas pa rin sa chicks. Sana din matuloy ang balak naming marathon from SM to Danao pero ewan ko kung kakayanin ko dahil jogging ko kanina from Guadalupe to USC ay patay na ako. Ok lang naman ang mahabang takbuhan pero ang problema ang pabalik. nag-mukha akong tarantado kanina sa 7-11 dahil alas-kwatro pawisan na kaagad. Buhay nga naman.
Expected sa tropa namin na malamang ang maging matagumpay pagkatapos sa dalubhasaan ay si Chan Chap dahil nasa dugo na nya ang tagumpay. Pangalawa si prophet kasi mayaman at malamang masagasaan si gayman bago pa maka-graduate. Ako? Tomorrow never knows.
Sarap nga naman na kahit konti lang kami sa kursong pinili namin ay siguro mas masaya pa kami sa ibang course dahil iisa rin ang hilig namin at passion din namin ang economics kahit mababa grado namin (ko).
As usual, may mga subjects kami na matataas at mababa pero pagbubutihin namin dahil minsan lang kami mag-college at ibubuhos na namin ito para naman hindi mahirap mag-apply sa McDo.
Nasan na kaya ang ka-batch namin after 10 years? May pamilya na ba sila? Communist na ba sila? Tagumpay ba o palpak? Hindi natin alam. Baka ang minamaliit namin ngayon ay ang mas magtagumpay pa sa buhay. Buti na lang at wala kaming minamaliit.
Just in case na isa sa tropa ang hirap ay malamang tutulungan namin siya dahil hindi lang naman ang tropa namin puro saya. Syempre dadaan din tayo sa mga challenges at magtutulungan kami para maging matatag kami harapin ang mga problema.
Until when ang samahan namin? Sana magtagal pero pinagdarasal din namin na si Jethro ay masagasaan ng jeep tapos pagtawanan namin katawan nya sa morgue. Hangga't may Jerry's ay nandito kami para magbigay ng Happy Times at kalokohan na popular kami sa ganya.
Ang sarap isipin ng kinabukasan pero nakakatuwang nakaka-isang sem at summer pa lang ako. Hindi nama siguro masamang mangarap at isipin ang hinaharap kasi dun din kami mapupunta. Good luck na lang sa destiny!
Nung una kaming mag-tropa ay second choice lang namin ito. Yung isa mag-engineering, isa naman sana Business Administration, at ako naman Political Science. Pero buti na lang at naging tama ang desisyon naming piliin ang hindi mainstream na course dahil may hilig din kami dito at mas malinaw ang future namin kung ito ang kurso namin at samahan pa namin nang maraming tiyaga at nilaga.
Wala na kayong napapansin? Happy Times!
