Sa wakas ay natapos na namin ang Video Project sa Theology. Sa lahat ata ng video projects ng mga grupo sa class namin ay kami ata ang imposibleng ma-archive ng Philippine Government. Ano naman ang dahilan?
1.) Ang title namin ay kanta ng The Beatles at ang mga musical scores namin ay galing lang sa youtube at beemp3. Kaya surrender kaagad kami kung kasuhan kami dahil sa walang-awang pag-download sa YouTube. Pero salamat na rin sa pag-share nyo sa YT.
2.) Sobrang na-impluwensiyahan ang movie namin ng Word of the Lourd at ng isa sa mga music video ng Radioactive Sago Project. Ang character ko at character ng isa kong kaklaseng galing sa isang chinese school pero hindi mukhang chinese ay halatang may indie touch. Walang script at puro kalokohan lang.
3.) Hindi rin masasabing Indie Film ang ginawa namin dahil nag-endorse kami ng dalawang inumin. Kaya pasalamatan sana kami ng Pepsi at San Miguel dahil in-advertise namin ang mga produkto nila for free.
4.) May subtitles ang film namin pero 50% lang ng movie ang meron nito. Dahil tinamad ako at bisaya ang karamihan sa linya kaya nahirapan ako i-translate ito into English subtitles.
5.) Wala si Tado kaya hindi talaga Indi Film ang ginawa namin. Isang hamak na Video Presentation sa theology talaga ito.
----------
Linggo. Umaga. Maaliwalas.
Sa isang boring na araw ay no choice kung hindi mag-laba na lang ako. Pumunta ako sa back door namin para mag-laba. Sa third floor ang maliit kong selda. Habang naglalaba ay napatingin ako sa kanan--kapwa labandero. Pagtingin sa kaliwa--WTF. dalawang manok. Inuulit ko--apartment, 3rd floor, manok. Punyeta. Sabungero kapit-bahay ko.
Ngayon ay conflict na sa pag-tulog ko ang mga manok. Titilaok ng alas-dos ng umaga pero hindi titilaok pag umaga. Talagang panabong sila at hindi natural alarm clock. Syempre dahil sa newbie sabungero ang kapit-bahay ko ay hindi nya na-anticipate ang masamang dulot ng pag-lagay ng manok sa third floor ng apartment complex.
MATINDING ULAN.
Basta nagising na lang ako na naging literal na basang sisiw ang mga manok niya. Tumitilaok pa naman kaya natuwa ako at buhay pa ang mga hayop ni Lord. Pero hindi ko alam kung maa-awa ako o maiiyak sa lungkot at bad trip sa mukha ng kapit-bahay namin. Mukha bang Batangas ang apartment namin para mag-lagay ng manok? Mag-hamster ka muna!
----------
Sa kauna-unahang pagkakataon sa 17 years of existence ko sa Earth ay hindi ako tinablan ng isang horror movie. Nakakatakot naman talaga ang pelikula pero sa sobrang paggamit ng utak ko ay nakalimutan nitong gumana para takutin ako habang ala-una na at nag-eedit pa rin ng film.
Gumana naman ang utak ko. Migraine nga lang. Hassle nga naman. Sana horror na lang at madali itong kalabanin pag sobrang takot ka na. Kumot lang ay wala na ang takot. Hindi katulad ng Migraine na kahit anong gawin mo ay parang mamamatay ka na dahil no choice kung hindi maki-ride sa sakit.
17 na rin pala ako para hindi matakot sa horror. Dumaan na pala ang edad kung saan ang parents ng GF (kung meron) ang kakatakutan.
----------
