Student Blues: August Moments

Nagtapos na rin ang agosto at simula na ng "ber" months. Papalapit na ang katapusan ng 1st sem, katapusan (daw) ng mundo, at pasko. Hectic, hassle, at happiness ang bumulaga sa lahat sa amin noong August. Talagang amoy na amoy na ang simoy ng college life: Pahirapan at kaunting relaxation. Buwan-buwan ay natututo kami ng mga bagong mekanismo, paraan, at dapat gawin para hindi kami mapag-iwanan sa mabilis na buhay sa USC. Natutunan ko na dapat talaga mag-lihim ka ng sikreto dahil may mga tao pa rin na hindi mo mapagkakatiwalaan at bigla na lang iiwanan ka pag na-torture ka na nila sa pag-amin. Araw-araw awkward ang nangyari tuloy. Problema nga lang kinareer nya ang sumabog na sikreto.

Kawawa siguro ang mga lalakeng nasa dormitory dahil sa pagka-hectic ng oras ay nagkukulong na lang sa loob ng room nila. Tissue, jergens lotion, at magazine lang ang nagpapasaya sa kanila. Kawawa rin sa mga katulad ko na tatlong oras naka-titig sa blog para sa latest traffic updates.

Midterms
Eto ang panahon kung saan tumataas ang bentahan ng instant noodles, kape, at shabu. Dalawa sa tatlo lang ang tinira ko nung midterms dahil no choice ako kung hindi mag-aral ng mag-aral. Wala na akong time sa matinding pagluluto at kailangan ng pampagana sa hatinggabi. Ewan ko pero sadyang masarap mag-aral tuwing madaling-araw dahil tahimik at mas nakaka-focus ako sa pag-memorize sa buong libro ng Economics. Eto ang dahilan sa pagmulat sa akin sa mga pagkakamali ko na dapat baguhin pagkatapos ng Midterms.

Karaoke
Ang lunas sa sakit sa ulo ng midterms ay ang microphone. 2 hours non-stop kantahan ng mga kahit anong durog na kanta. Mula Bohemian Rhapsody hanggang sa kanta ng My Chemical Romance, kaming mag-tropa ay nagrakrakan sa mala-sauna na karaoke room sa timezone. Hindi pa natapos ang microphone journey namin at nagbabad sa isa pang sikat na KTV sa Cebu. Rakrakan, love songs, hanggang OPM, carry ng lahat mapa-lalake o babae man ang kanta. Syempre reserved na sa mga babae ang heartbreak songs at reserved na sa lalake ang mga kanta ng LMFAO. Sabayan mo pa ng pag-sayaw ng "Sexy and I know it''!

Warrior's Run
Asa namang tumakbo ako dahil hindi naman ako  physically fit ngayong panahon para sa mga sports. Ang huling sport ko na ata aside from competitive escalator riding ay table tennis.

Nagpasya ako maging volunteer bilang taga-bigay ng tubig sa mga runners. Oo sisiw lang ang trabaho namin pero hindi madali ang gumising ng 3 am para lang magbigay ng tubig. Syempre gusto ko rin ma-experience ang mga trippings ng USC at hindi kami magpapahuli sa mga fun activities na sponsored ng USC kahit na mapuyat o makulangan ng tulog. Tinapos namin ang trabaho namin sa pagpunta sa isang buddhist temple para mag-alay at bigyan ng gabay si Marionne Yap. Nag-temple run kami pagkatapos habang karga ko ang propeta namin

Barrio Fiesta
Matapos ang masayang pagbibigay ng tubig sa mga masasayang runners ng masayang run, nagkaroon kami ng lumpia-eat-all-you-can bilang agahan. Masarap pero wala na kaming ganang kumain dahil mas excited kami sa tubig kesa sa pagkain. Ironic din na kaming mga water warriors ang nauhaw pa.

Pagkatapos ng agahan ay nag-simba kami para pasalamatan ang dapat pasalamatan sa isang fruitful na midterms na naibigay nya sa amin. May point na nakatulog ako ng bahagya sa misa hindi dahil boring ang homily kundi nakakapagod din ang umaga namin. Pero nagising naman ako nung may na-isip akong isang weird na word na kaagad ko naman ni-relay sa mga kasama ko. Susej.

Pagkatapos ng pagpapasalamat ay pumunta kami sa isang Barrio Fiesta sa loob ng campus namin. Bawat department ay may sariling handaan. Wala kaming ginawa kundi kumain ng lumpia, kurutin ang lechon, own version ng coke float, at rice-all-you-can. Kumain, sumayaw, kumain. Worth it ang pag-gising ng maaga kung ang kapalit naman ay nakakatuwang fun run with our VP at isang bonggang handaan.

Counter Strike
Ang laro na nagpapa-digest sa kinain namin, nagpapawala ng stress sa madugong exam, amnesia factory para sa love life, at isang paraan para patatagin ang samahan. Kawnter Istrayk.

Ako na ata ang inaayawan sa laro na yan dahil ako ay kilala sa pamamato ng mga bomba sa teammates. Ginagawa kong human shield ang character ni Marionne kaya badtrip sya sa akin. Bakit nga naman seseryosohin ang isang laro?

Hindi naman ito nagpapawala ng focus at gana namin sa pag-aaral. Naglalaro lang kami pag walang prof. at marami kaming time. Hindi namin pinipilit ang sarili naming mag-laro kung hostage kami ng oras. Syempre may limitasyon ang paglalaro ng computer games dahil kami ang mga future economists ang "Walking Vision-Mission" ng USC.

Love
Wala na akong makukwento pa sa pag-ibig dahil yan ang isa sa mga bagay na hindi dapat ibinebenta sa cyberspace. Pero ibabahagi ko na rin sa inyo ang isang sikreto: Si Mr. PCGS ay mahilig din sa bulaklak. Hayop ka.

Pageviews
Maraming salamat sa mga nag-view sa blog namin dahil as of 10:31 PM ng 8/30/2012 ay 2494 na ang views including ang isang reader from Budapest, Hungary. Nagtataka lang ako kung sino itong taga Roosevelt, Masbate na constant tambay ng blog namin. Salamat sa iyo at sana'y ipagpatuloy mo pa ang pagmamahal mo sa sarili nating gawa.

Halos isang taong hinintay ko na ganito dadami ang mga viewers ng blog ko. Akala ko hanggang pangarap lang ang ganito. Pero dahil sa mga kaibigan ko na nag-sulat sa Happy Times Pilipinas, dumami ang views at nagkaroon na rin kami ng kaunting followers. Ito ang nag-udyok sa amin para gumawa ng fan page sa facebook.

Physical Education Festival
Ang culminating activity sa lahat ng paghihirap namin sa PE. Pinilit naming ayusin ang dalawang kaliwa naming paa, sinugod ang init, nilublob ang paa sa putik, at maagang pumasok papuntang Talamban Campus para lang sa matamis na high grades.

Alam naman ng lahat na hindi naman kagandahan ang sayaw namin. Ok ang malong tricks na itinuro sa amin pero dahil sa fatigue, sabog na ang klase namin. Hindi pa talaga sanay ang utak namin para isakripisyo ang katawan para sa grades. Sa ayala expedition ay pwede pa pero stepping stone to para ma-disiplina kaming mga "Walking Vision-Mission" ng USC.

USC Shuttle Ride
Hindi naman big deal ito pero napaka-unique at cool experience para sa amin itong mag-tropa. Kadalasan ang shuttle ride lang sa USC-TC ay within the campus lang dahil sa mala-UP Diliman nitong laki.

Pero.. USC-TC to Ayala? Seems Legit.

Puno ang mga jeepneys at hindi worth it ang pera namin sa taxi kaya nagmukha kaming hungkag sa labas ng Talamban Campus. Alangan namang mag-lakad kami dahil parang nilakad mo lang mula LRT Santolan Station hanggang Araneta Center-Cubao sa layo.

Pero sa gitna ng disyerto ay may nakita kaming pag-asa. Isang pag-asa na magdadala sa amin sa ligaya at maglalayo sa amin sa kapahamakan. Isang nakawalang shuttle mula sa TC. Dahil sa hindi na gumagana utak namin sa intense na init, sinubukan naming patigilin ang shuttle sa paraang winagayway namin ang ID namin. Milagrong tumigil para sa amin. Another advantage for being a Carolinian nga naman.

Matapos makarating sa Ayala, kumain muna kami para patahimikin ang demonyo sa tiyan namin at para maka-relax. Kinain ng propeta namin ang tira kong ulam dahil sa sobrang pagkagutom. Pagkatapos ay nag-sightseeing kami sa Ayala kung saan nakakita kami ng mga Amazonang magaganda. Kaklase pala namin. Nagha-hallucinate pa ata kami nung panahon na yan. Maganda sila pero hindi sila Amazona dahil may damit sila at walang pana.

Active Vista I (Bunso)
University Days sa aming pamantasan kaya sandamakmak na activities ang ibinigay nila para sa mga Carolinians. Isa na dito ang free screening ng Active Vista. "Bunso" ang pamagat ng napanuod naming documentary tungkol sa paghihirap ng mga nakulong na bata sa madumi at magulong kulungan. Talagang mahahabag ka sa kundisyon ng buhay nila: Maduming Inumin, Nakatayong Natutulog sa sikip, at Drugs. Mga nagkamaling bata na mas namulat sa marami pang pagkakamali.

Hindi ata tama na isama sila sa mga nakakatanda dahil hindi ganon kabigat ang mga kasalanan nila para kasama mamuhay sa preso ang mga pusher at rapist. Mas nakakaawa pa ang nangyari sa dulong bahagi ng docu kung saan ibinalita ang pagkamatay ng dalawang bata matapos makalaya sa kulungan. Isa sa aksidente at isa sa nasobrahan sa droga. Musmos na itinapon ng panahon.

Fantastic Friday (Tree Planting, Active Vista II, SBE Forum, New Tech Forum)
Nagkaroon ng Tree Planting sa loob ng isa sa mga campus ng USC. Kailangan ang attendance dahil nagsilbi itong Midterm Exam sa NSTP namin. Para ganahan kami sa mala-death march experience sa pag-akyat sa kakahuyan, tinawag namin ang expedition namin bilang "Happy Times Kalikasan" kunwari community program ng blog na ito para barberong ipakita na mga naturalists ang mga writers dito.

Tanim, kanta, tanim, sayaw, joke time, at voila! Mga madudungis na Carolinian! Kung ang iba ay natapos na ang araw sa Tree Planting, ako hindi pa. Simula pa lang yan ng isang big-time Friday sa USC.

Matapos tulungan si inang kalikasan, pumunta kami sa Fine Arts Theatre para sa Activ Vista screening ng Zombadings. Bonus pa dahil ang lamig ng theatre, nandun ang bida, producer, at director. Nakakatuwa ang movie at friendly ang mga naging bahagi ng Zombadings. Sa mga hindi pa nakakapanuod ng Zombadings, mag-ingat sa "hagdanan scene"

ala-una na ng hapon at kailangan ko pang pumunta sa Downtown Campus namin para sa isang SBE Alumni-Sponsored Forum. Akala ko nung una ay SBE Alumni Reunion at talagang nag-prepare pa ako ng mga questions para sa mga dating Carolinians. Yun pala, Forum. FORUM. F-O-R-U-M.

Nakatulog ako sa jeep sa sobrang pagod pero kailangan ipagpatuloy ang paglalakbay dahil kailangan kong gawan ng article ang Forum na pupuntahan ko. Late na ako nakapunta pero buti na lang ay late din sila nagsimula. Siguro hindi sila nagsimula kasi wala pa ako. Biro lang!

Natutunan ko kay Mr. Adrian Ding ang mga paraan para maging isang winner at mag-stand out sa iba pang Carolinian at mga estudyante ng mga schools sa Cebu. Positive thinking at kami ay inaasahang gawin ang lahat kahit matawag pang-corny at gago para lang mag-tagumpay sa buhay. Salamat Sir Jon sa pag-assign mo sa akin sa forum na yan dahil marami akong natutunan sa Speaker.

Pinaka-huling pag-subok ni Hesukristo sa akin ang isang New Tech Forum na ginanap malapit sa Provincial Capitol. Karamihan sa mga "technologies" nila ay walang gamit katulad ng mga about sa videos na pwede naman nating makuha sa YouTube, mga conference na provided ng Skype at hindi na kailangan na bilhin pa ang "Technology" nila. Siguro hindi lang bumenta sa akin ang mga trip nila dahil mulat na ang mata ko sa mga what's hot (not hot men) sa cyber world.

Sa pag-uwi ko sa Apartment ay humiga ako at nag-contemplate sa buhay ko at sa mga misteryo ng buhay. Bakit mahilig mag-jaywalking ang pusa?

My JOB after college

Good evening all readers! It is around 10 PM here in this Republic that I tenderly oppressed, skies are dark (obviously), not too many clouds, beautiful starry night. Before I begin this most divine article, I must stress out my deep grief with the death of one of my best disciples… Neil Armstrong. Requiescat in Pace, dear friend.

Now here is a letter that was sent to me via email. Such technology is beyond my knowledge, so entrusted my disciple, BCG, to send me the email. Here is the letter: (Click letter to enlarge)

My Dear Jonathan,

As-salami Aylaykmen!

By reading your message, I have noticed that you are very… VERY much older than me. And I have concluded that your wisdom surpasses mine, but I shall give you my advice nonetheless.

It seems that you know exactly what you want. Your plans are solid, and you are confident of yourself. This is obviously good. I have researched you on almighty Google and have seen many of your pictures and noticed that you truly are a lover of beauty but is at the same time very practical.

You should tackle what you want to tackle my dear friend, if you plan to work for the public, for this great Republic, then I advise you to do so. And if you plan to tackle this wonderful habit of yours (photography) while waiting for the government to accept you, then I say do it.

Your future as far as I can see, is good my dear JOB. Do not waste yourself with the wants and tastes of others, but what YOU want, and what YOU crave for. I think I have met you on a past life my dear friend, and I will make an assumption that you have a strong personality. Use this, you have already built a strong foundation, as you graduate, you will begin to face new challenges as I am sure you are anticipating, do not falter, do not give in, face them head on, which I am sure that you will find easy to do with your unique head and all. Always humble yourself my dear friend, as one of my disciples once told me (Chan Charionne Chap), wa ching chang ding pa ma ling ling. It means “Pride will take you as far as you can see, but humility will take you places you’ve never dreamed of reaching.” That’s all…

And would you please do me a favor my dear JOB? Will you please send me a video of you singing the “Despicable Me 2 trailer” song before you graduate?

God bless you my friend! I hope this article proved FAVORABLE! I hope you share this wonderful experience with your friends so that I can give more advices to our dear Filipinos. Now I can continue with my scheduled nightly “hand relief” before I sleep.

Phrase of the day:

أنا أحب الملكة!

أنا مثير وأنا أعلم أنه!

لدينا نائب الرئيس الرجال أمثال الخارجية مع الأرداف الكبيرة

(Want some great advice from me, the great prophet? If so, email me at happytimespilipinas@yahoo.com.) 

Noy-films: Kidnap, Musical, at Indie

Ako ang taong walang hilig sa pagpunta sa malls. Astrovision at National Book Stores lang ang madalas kong hang-out sa Ayala o sa SM. Lalo nang wala akong taste sa panunuod ng pelikula. Once or twice a year lang ako manuod dahil mas trip ko ang facebook sa bahay kesa sa 3D Glasses sa Sinehan. AT MAS lalo nang wala akong hilig sa mga Pelikulang Pilipino.

Napapansin ko sa noy-films natin na pare-pareho lang ang ikutan ng istorya at nagkaka-iba lang sa mga pinili nilang artistang gaganap. Typical na ang pinoy films na mga sexy na artista ang gaganap kahit na sabog sa pag-acting pero papatok pa rin ang films. Basta cleavage lang solve na ang Pilipinas.

lights, camera, AKSYON!
Sa action films natin, madalas dyan ang bidang mahirap at naka-jacket na goons. Aapihin ang pamilya niya ng mga kontrabidang pinagkautangan niya at ihohostage. Habang nagpaplano si bida ay makikilala nya si Leading lady na hard-to-get pero mauuwi rin naman sa isang shamwow na bed scene.

Pupuntahan ng bida at ng leading lady ang paboritong hide-out ng mga antagonists: ang warehouse. Basta kontrabida nasa warehouse ka dapat. Hindi pwede ang aircon sa warehouse at dapat naka-jacket pa rin.

Kokornerin ng mga tauhan ni boss si bida pero isa-isa silang susugod para mabigyan sila ng mahabang exposure sa sinehan at para tumagal ang pelikula. Away, putukan, sapakan, at voila! Bida vs. Kontrabida na! Take note na always sa likuran ni kontrabida ang mga hostage at ang nakataling leading lady.

Habulan, barilan, mahuhulog ang baril, sapakan, konting lines para masabing may script writing department ang film, sapakan, State of the Nation Address ng bida, bugbog-sarado si bida, linya ni kontrabida, huling sasapak si kontrabida pero makakapulot ng baril si bida, Bang bang bang bus bang! Deadbol si kontrabida. Pero bago siya mamatay ay may kaunting joke line si kontrabida.

Mala-ringside commentator ako sa pag-describe sa climax ng typical pinoy action films. Pero hindi pa diyan nagtatapos dahil yayakapin nya ang pamilya at hahalikan si leading lady. Malalaman mo lang na ending na ng pelikula pag dumating na ang PNP. Always late.

Mga tipikal na PATAWAng pilipino
Sa comedy films naman ng pilipinas ay hindi mawawala dyan ang squatter's area bilang setting ng bida. Pati ba naman sa pelikula ay kinakawawa ang Pilipino. Ang number one na formula para bumenta ang pelikula ay dapat may kasamang child wonder at tatanga-tangang sidekick ang bida. Always na dapat yan.

Ang notable na eksena sa pinoy comedy films ay ang sayawan kasama ang leading lady pag pelikula ni Dolphy at ang 5 minute musical bilang transition sa ending at sa credits pag pelikula ni redford white o kung ang pelikula mo ay pinutakte ng mga bata.

Ano ang kinabukasan ng pelikulang Pilipino?
Wala. (Joke lang!) Ang kinabukasan ng pelikula natin maliban sa kada-taon na enteng kabisote, shake, rattle, and roll, at US-made films spoof, ay ang indie. Magaganda kasi ang storya dahil tumalon sila sa "comfort zone" ng typical Filipino Movies. Kadalasan ang mga indies all-star ang casts at binubuhos nila ang lahat kahit na hindi ito makaka-generate sa kanila ng kasikatan pero mapapahusay nito ang acting skills nila.

Napahanga ako sa indie film na Zombadings na ipinalabas ng Active Vista (Salamat po!) sa aming school. Hindi ito yung typical gay films kung saan makikita mong nilulunod sa dram ng tubig si roderick paulate at binubugbog ang 3rd sex. Kwela syang palabas pero hindi nawawala ang tunay nitong mensahe: Hangga't hindi salot sa lipunan ay pabayaan na lang. Minsan kasi nanghuhusga tayo ng mga bading dahil lang sa galit ang mga kaibigan natin sa kanila. Ikaw ba bakit ka galit kay Justin Bieber at sa One Direction? Dahil lang ba galit ang mga 9gaggers sa kanila?  Dahil sa pelikula na yan ay natuto ako na rumespeto sa kapwa Pilipino. Kaya sorry Jethro sa pang-aasar ko sa iyo. Naiintindihan ko na kayong mga 3rd Sex.

Kakaiba ang approach ng Zombadings pero hindi ko pa rin maintindihan kung bakit Zombadings 1 ang pamagat kung wala namang balak silang sundan ito. Medyo may mga awkward moments sa pelikula katulad ng mga parte ng kalalakihan na dapat hindi nakatayo, matinding halikan, at weird na language. Pero mas ok naman ito kesa naman sa mga pelikula ni Anne Curtis na puro conyo ang script.

Siya nga pala, hindi porket nanuod na ng gay-themed movie ay bading na. Pinanuod ko ito dahil maganda ang reviews, gusto ko naman makapanuod ng indie, at para makapasok ako sa isang air-conditioned mula sa isang nakakapagod na death march sa pag-tree planting.

Conclusion
Masarap kumain ng Pansit Canton with matching coffee twist pag madaling-araw habang nagbabad sa net.

Balik sa tunay na conclusion..

Pinapakita ng sine ang buhay natin in an artistic way. Palagi tayong hostage ng mga matinding projects at hirap ng buhay, madalas kinakanta natin ang lahat ng problemang lumipas, at dumadaan sa buhay natin na iniisip natin ang dream leading lady natin na kasayawan. Lahat tayo ay parte ng isang mala-"The Truman Show" kung saan lahat nang kasalukuyan at nagdaang kaganapan sa buhay natin ay "pinapanood" natin sa hinaharap. Tayo mismo ang pelikulang nag-didirek, nag-eedit, at nag-cacapture ng mga good at bad moments. Iba-iba ang genre ng buhay natin pero nagkakasundo tayo na ang writer ng The Prophet's Words ay Adult ang genre ng buhay nya. Mag-bagong buhay ka na!

Keepers of the Sacred Blog

The recent article of my disciple, JRC, displays blasphemy to the highest extent. But nonetheless, I will be the better man, and apologize.  But I must correct his Arabic translation, the true translation to those mystic words are:

Jethro likes men,                 

Hey I just met you,

But here’s my phone number,

So call me,

Fadhli.

Sausage.

Now to begin this most divine article. I received an email asking the details of my disciples. Here is the actual letter:

Well my friend, I will begin with my most trusted disciple. He is the owner of this blog, BCG. Here is the following list of my disciples with their respective titles that THEY themselves chose.

-          The Most Charismatic and Perpetual Red Lion, Bryant Gonzales, Ph.D.

The Best- Countless facial expressions, streetwise, likes Flowers (very much), most trusted Disciple.

The Pest- Likes men, does not like video game consoles (prefers going to church).

-          The Majestic Pearl of the Orient Seas and Friend of Chinese Gaymen and the Prophet’s Dark Janitor, Jethro Rick Cagasan SVD.

The Best- Has an incredibly huge chest, likED flowers, and friendly (especially to hot men).

The Pest- Is an avid member and Chairman of Jollibee kiddie crew since 1999, likes to drink islarpee and bigalp, and likes the 1st year REP of his course.

-         The Demonic Keeper of The Prophet’s Secrets, Jade Melgazo Big Nose.

The Best- Has a big nose, in a relationship with twins, rich boy, lives in a yellow submarine.

The Pest- Likes to cook and eat vomelet, doesn’t wash his underwear and various panties of the land lady, SECRET.

-         The Annoying Small Manhood Chinese Dog-eating Genius, Jan Marionne Yap, Dean’s Lister.

The Best- Trustworthy, kind, obedient, cheerful, THRIFTY, brave, clean (only in some parts), and reverent.

The Pest- Eats dogs and cats, invented canned fetus, face is similar to Mao Zedong, likes claiming our things (ex. Straw, deodorant, and the whole Republic of the Philippines), doesn’t type his articles in Mandarin.

-         The Anti-Albino Phantom and General of the Prophet’s Guard, Christian Camay, Africanus Domesticus 

The Best- Immune to sunburn and skin disease, good at hunting unicorns, has floating eyes (when it’s dark), we can use his body for grilling for free and also for charcoal painting, always goes to school with high spirits.

The Pest- Disappears when light is absent, flawed political analysis (suggested by JRC), related to Mike Velarde.

I do have more disciples, but I cannot remember their names. Nor do I know if they truly are my disciples. If you wish to be my disciple, please call me at 09215111856 or email us at happytimespilipinas@yahoo.com. 

Phrase of the Day:

أنا الفضلي البو وأنا على استعداد للاستسلام حياتي مقابل إلى الألبوم جميع جاستن بيبر في.

أنا أحب اتجاه واحد، وأنا مفتون الأول لعصابات الصبي. أنا مثلي الجنس وأود تناول النقانق من الرجال السود لأنني أحب الرجال.

يثرون كنت تضيء عالمي لا مثيل شخص آخر.

وسوف تغيير المسار الفصل الدراسي المقبل. أريد أن أكون سباك.

How to make fun runs…”fun”

Marathons, or fun runs as people would usually call it, have recently become a trend in the bustling Cebu metropolis. Last year alone, fun runs were being conducted in the city almost every week. And so far, most Cebuanos have gone with the “fun run” bandwagon, and the population of avid runners has steadily risen.

Admittedly, I consider myself an avid runner, and I have participated in numerous marathons. Recently though, I had a change of heart, and I decided to participate as a Race Marshall in a fun run conducted by the world-class University I am enrolled in, along with a “prophetic” friend of mine. We volunteered because we wanted to experience being race marshalls (and mainly because there was free breakfast served)

There I realized that fun runs only cater to a limited group of people, and these were people who were avid runners or people who were forced by their friends to join.

And that is probably a problem for the organizers. For some people, fun runs aren’t appealing at all, especially those of the “couch potato” and the “cyberlife” type. They think fun runs are just for people who want their faces on newspapers and for super quick Kenyans wanting the cash prize. How do you make fun runs, “fun” for people like them? How do you entice them to run?

What if race organizers made some tweaks to fun runs so that they can cater to a wider audience? Surely they can bag in greater revenues if they did.

Being the critical thinker that I am, I decided to list down what could be done in order to make fun runs more appealing to the mainstream.

1) Invite some hot female models to join the marathon. First guy to catch any of those models gets to bring her home. That way, men (especially those of the “manyak” type) would be motivated to run their guts out.

2) SLURPEE should be served on all water stations. Social climbers would be enticed to join if it would happen. Your fun run could also get some free publicity using social media due to the number of people posting their photos on Instagram or Facebook holding a cup of SLARPEE during the run. Organizers should limit the runner’s slurpee intake or he/she might get a brain freeze during the run

3) An air-conditioned shuttle bus should run throughout the whole route of the fun run. That way, those who are tired and want to surrender would be tempted to ride on the bus and relax. There should be a fee for riding the bus though, considering the number of people who would give up on a fun run is huge…they would at least earn more $$$$$$$

4) The organizers could also create a category for those who don’t want to run. Inspired by London 2012, there should be a “Fun Walk” also known as competitive walking. A 21k walk would fit the job nicely. It may take longer than running, but it puts less pressure on the person compared to running (however, those who would still be worn out by competitive walking could ride the bus, which means more $$$$ for the organizers)

5) Put a P 1 Million cash prize for anyone who can cross the finish line first. However, while they are running, they will be chased by numerous Azkals (not the football team, dogs I mean) armed with deadly rabies. Now that’s what you call, “running for your life.” Of course, there would also be some people more interested in eating those dogs…

(This idea was inspired by the genius minds behind “Outbreak Manila,” credits to them)

I hope race organizers will take note of my innovative ideas. They could be swimming in more cash if they do. The world would be a better place too.

Do you have any more suggestions? If so, please call me @ 09322298516 or email me at happytimespilipinas@yahoo.com. We would love to hear from you! (But there is no guarantee that we would actually read your messages)

Written by JRC, Nobel Peace Prize awardee

HappyTimesPilipinas

Ricklamador: Stupid Blog Posts

(Disclaimer: The views expressed by this blogger does not reflect those of the management. For short, joke lang ito.)

Horrified.

The one word I can describe of what this blog has turned out to be. Recently, it seems the poor hierarchy of this blog has degraded what used to be a blog for the intelligent, into a blog for Jejemons.

Recently, new writers have been tasked to write new articles to make this website mainstream. And these articles boast of quality compared to a pirated X-rated DVD. Absolutely disgusting.

I mean, who would want to read about a “Prophet” (who worships himself) giving advice about men to a certain “JOB?”

I have managed to gain an accurate translation of the Arabic words in the article “The Prophet’s Words” and I quote

“Jethro is handsome

Hey, I just met you

And this is crazy

But here’s my number

So call me…

Fadhli

I like men with sausage”

Would you allow your kids to read this disgusting text? Horrible

Would you even care to read about an article made by someone who cannot see what he’s writing altogether? Scrambled eggs? What kind of topic is that? For people who eat dogs?

I challenge the (gay) owner of this blog to bring back the old format which everyone loves and wants. On another note, let me link you to a more interesting and informative blog. http://www.killerjo.net

Please continue reading Ricklamador and May Camay ang Batas. These are the best blogs in this website. And aside from The Prophet’s Words and Yap Ming’s blog, DO NOT read Happy Times and Shitload. You will develop hidden feelings for men (especially me) if you do…and you will like roses too.

Written by Confucius JRC

Scrambled Eggs and Smashed Stomach

I had a long and horrible travel from my school going to my friend's horrible condo. My friend from Marikina, who is also my relative, is gay and has a secret relationship with JRC SVD. We road on a jeep together and luckily I was not next to him because he was having his malicious stuffs with our very own Prophet. My friend from Marikina likes to pick his nose and puts it in peoples mouths when they are sleeping. Speaking of putting things in peoples mouths today, I have just tasted the worst food of my life. Made by our very own prophet, it is his own stupid version of scrambled eggs.

I just don't like how he make his stupid eggs. He's intelligent but never trust this guy when your stomach is grumbling. Never let this self-proclaimed boy scout cook your foods. His scrambled eggs reminds me of our dog's vomit. I'm still furious that I let this prophet do all the cooking things for me. I'm chinese therefore I can cook good foods.

Let me review his cypriot version of scrambled eggs. He broke the shells using one hand. Indeed it was a creative way to smash eggs but the problem is he combined those shells with the yolk. We had a long time getting all those fallen cracked shells from it. Wasting time for some dumb ass stupidity.

He then cooked it without turning on the electric stove. Berry Ishtupid. How can you cook something if you didn't tun on the stove. Well he said that he is a prophet and with the power of his dirty hand, he can start a fire. Sure with this high-tech generation he can cook things by pointing his finger towards the food.

Because we don't believe in his witchcraft ability to cook, I decided to just turn the stove on and let it the pan heat before putting oil in it. Our prophet wanted to put the oil DIRECTLY to the egg. Where in this world did he got that idea?! We just didn't buy his idea and moved on in helping him cook the eggs.

The prophet then beat the egg vigorously that he had an orgasm after that intense 2 minute beating of eggs. Bad prophet. He then placed the pan into the egg. We were shocked. Why did he put the pan to the egg. Isn't it the other way around? Well I just told him that he did the wrong way and learned his lesson. He then add mayonnaise to the egg and a dash of black pepper. Well I must say that he is doing a great job on that specific time.

He then sneeze towards the egg. What the hell. I mean, that is unhygienic thing to sneeze towards the food. Long story short, he finished making his scrambled eggs.

It was awful. Not edible and shouldn't be allowed for human consumption. We felt like we were treated as pigs to be given that type of food. I'm not disrespecting our great prophet but it is for his good that he should distance himself to the kitchen.

The next thing we ate for our lunch was Domeng's Ngohiong. Popular for being the birthplace of all ngohiong in Cebu. The creator for this delicious ngohiong was Dominador YAP. Yeah Baby! Our dear editor, who was related to the owners of this establishment, didn't fall in line and just went inside the house to order and to pay. He used his powerful "kapamilya" powers to let us get our ngohiong immediately.

I like their ngohiong especially that it is the original. Therefore any ngohiong you have tasted before are just mere copycats of Domeng's Ngohiong. I liked their very spicy sauce for their ngohiong. But I still prefer to eat dogs than any other foods.

We had a fun and disgusting day in our friend's condo. Screw everyone, eat anything!

Written by JaMaYAP

The Prophet's Words

Before I begin this most divine article, I must thank my disciple, BCG, for letting me crash his blog. Thank you my disciple! I promise you 72 virgins tonight if you like, and one of them is your fellow disciple, JRC.

Speaking of JRC, I will not be like him for I will give a damn about anything. And I must compliment him for having such a big breastplate of righteousness.

Now, I shall begin.

My article will be all about me, The Prophet and all my disciples, answering your pathetic problems. So don't be afraid, for I will not judge you, by the color of your one skin, your two skin, your three skin, and even your foreskin. My first mail comes from JOB. He was mentioned in disciple JRC's article. My dear readers, this is my first letter sender. (Click letter to enlarge)

My answer to you my dear JOB is to stab a sewing needle into your head, so all the air will come out. As for the men problem, I can only offer you this once-in-a-lifetime consultation with me. My number is 09324728428 and you can go to my Lapu-lapu City home along the airport near the V-hire terminal. If your problem cannot be resolved, then better satisfy than hide it. I have a man for you, I will not reveal his name, but his alias is, Secret Samsung Galaxy Note Boy.... PS he has a sexy nose.Not foot, but nose.

And here ends my article, if you any questions about your gender, consult your parent not me. But if you wish to talk about love, lust, or anyt part of your body you may email your question at happytimespilipinas@yahoo.com.

Phrases of the day:
يثرون يحب الرجال.


مهلا، أنا كنت التقيت للتو،
وهذا هو مجنون،
ولكن هنا هو رقم هاتفي،
لذلك ندعو لي
الفضلي ....

سجق

Please do send me your problems. Thank you.

God bless you. Death to Walterlisa.




Written by PadalyBatakal

Venerable Internet People

Click "like" if you love Jesus. Scroll down if you worship your electric fan. Yan na ang madalas na tumatambak sa news feed sa Facebook. Walang ginawa kung hindi "takutin" ang mga tao na mahal nila ang demonyo kung hindi mag-like sa picture ni Jesus. Paano ko ba naman ili-like ang picture ni Jesus kung ang katabi nya sa picture ay demonyo? Para ko na rin ni-like si Satanas o kung sino mang ka-mukha ng mga conyong tambay ng 7-11.

High-tech na ata ang mga Jehovah. Pati sa pintuan ng facebook kumakatok para kay Hesukristo. Pero huwag naman sanang sobrang praning para gumawa ng walang saysay na picture ni Jesus kasama si Satanas. Hindi naman kami magiging atheist kung mag-tetris kami sa facebook.

Sa mga mongoloid na tao na pumapatol pa sa mga ganyang attention-seeking na mga pakulo sa facebook, itigil nyo na. Wala kaming pakielam kung sobrang mahal mo si Jesus. Kasi hindi kami naniniwala na sobrang mahal mo ang Panginoon. Hindi yan nasusukat sa pictures na ni-like mo at sa na-share mo. Kasi kung hardcore believer ka ni Jesus aba ay dapat offline ka sa facebook at tumutulong sa mga mahihirap.

Sabihin na natin na simpleng like lang naman yan para hindi gawan ng issue. Pero hindi laruan ang relihiyon para magpa-sikat ka. Nakikinig ka ba ng homily? Alam mo ba gospel last Sunday? Ilan na bang mahihirap ang napakain mo? Hindi counted ang isang like sa votes na kailangan mo papuntang langit.

Marami ka pang magagawa para patatagin ang paniniwala mo. Yung inaaksaya mong oras sa pag-gawa ng pictures ni Jesus vs. Satan, pag-like sa ginawa mo, at pag-share dahil gusto mo sumikat, marami ka na sanang nagawang kabutihan. Pero pinili ng iba na magpapansin at pati ba naman clouds ine-edit?! Lord, tulungan mo sila!

Hindi ako atheist at agnostic at ginawa ko itong post. Twice nga akong nag-simba this week. Pero hindi rin yun dahilan para sabihin ko sa sarili ko na banal ako at may spot na ako sa langit. Marami pa akong kailangan gawin, maliban sa pag-gawa ng Jesus vs. Satan, na makakabuti para sa akin at sa iba. Hindi rin counted itong article para masabing katoliko ako at pinoprotektahan ko ang relihiyong kinalakihan ko. Hindi rin counted na gwapo ako dahil hindi naman ako gwapo.

Nagiging uto-uto ang tao para lang isampal sa buong mundo kung gaano DAW sila relihiyoso. Click like. Share. Comment. Instant Good Catholic na! Paano kung sabihin sa iyo na kailangan mong kumain ng bato para maipakita mo na kahit ano gagawin mo alang-ala sa nag-likha sa atin. Gagawin mo ba?

Ang pagmamahal sa diyos ay hindi isang interaction between the Lord and you. Dadaan ka muna sa maraming proseso, pagsubok, at gawa para makasama mo ang Diyos. Pero kung atat ka na makasama si Lord at ayaw dumaan sa proseso, inom ka slurpee tapos pasagasa ka sa EDSA.

Happy Times, Random Thoughts: Puyatan at Nakawan

Nakaka-bad trip akong gumising ngayong araw. Putol-putol ang pag-tulog ko dahil sa tagal mag-update ng netbook ko. Installing 67 of 94. WTF?! Syempre hindi ako makatulog dahil nag-aalala sa future ng netbook ko at dahil sa nakakabulag na ilaw sa screen.

After 8 hours ay natapos rin ang mahaba-habang updates ng windows. Sana nga lang worth it ang pag-aksaya sa kuryente para sa pagkarami-raming updates. Ang alam ko lang importansya nito ay pinapakain nito ang netbook ko ng maraming GB. Pero hindi rin ata nakakatulong ito dahil inaaksaya nito ang free spaces ng netbook ko. Screw you windows.

----------

Inaamin ko na magnanakaw ako. Marami na akong nanakaw na movies, kanta, at laro. Thanks to The Pirate Bay at naging pirata ako ng mga ganyang bagay. Sa kasalukuyan ay dinodownload ko ang The Truman Show. Medyo maganda ang reviews at susubukan kong panuorin kahit na matagal na rin ito matapos mapalabas sa mga sinehan.

Ang tanging na-download ko lang na laro sa Pirate Bay ay ang Civilization IV. Eto lang naman kasi ang matinong laro na pepwede sa netbook ko at nasa taste ko. Pangit naman kung DOTA o CS ang i-download ko dahil walang optical mouse ang netbook ko. Hassle din yun kung ang gagamitin ko lang ay ang built-in sa netbook ko. Ang sagwa tingnan at laruin.

Nasa download list ko rin ngayon ay ang mga kanta ng Maroon 5. Na-delete kasi mga kanta nila matapos mag-system restore ito isang buwan na ang nakararaan. Maka-download din ng skrillex songs. :)

Nasa isang blog article ko ang tungkol sa Piracy. Tumutol ako sa pag-tanggal nito dahil kawawa rin ako. Oo naging bias ako sa pagsusulat dahil may pinili akong side.

----------

Congrats kay CR Camay sa kanyang matagumpay na unang pagsusulat sa blog ko. Dahil sa article nya ay nakakuha ang blog ko kahapon ng pinakamalaking page at post views nito. Parang isang linggong traffic ang nangyari kahapon. Sobrang dami kaya sana ipagpatuloy mo ang bullish way ng pagkuha ng readers.

----------

May ibang readers ang nalilito kung bakit hindi nila mabuksan ang mga blog links sa facebook account ko. Hindi na kasi .co.cc ang doman nito. Back to .blogspot.com. Sa susunod na buwan ay bibili na kami ng .com na domain para mas dumami pa ang makapasok sa blog namin. Maraming salamat sa suporta nyo at sana hindi pa kayo kunin ni Lord. Imposible din namang kunin kayo ni Lord dahil sa kasamaan ninyo. Biro lang!

Medyo nagkakaproblema kaming writers dito sa blog kung ano ang tama at angkop na layout para sa blog na ito. May mga readers na ayaw ibahin ang layout at mag-switch sa luma dahil hindi lang sila nasanay sa bagong look ng blog na ito. Mismo ako naninibago pero kailangang masanay dahil mas angkop ang new look nito kesa sa dating dark atmosphere look ng blog ko. Happy Times nga tapos itim ang background. Ano yun nagsasaya sa lamay?

Bagay ba ang current look ng blog na ito kesa dati? Please tulungan ninyo rin ako.

May CAMAY ang batas: Early Advertisement & Campaigns

Hindi na nga natin maitanggi na ang eleksyon ay malapit na uling magsimula. Pagbabago sa mga taong nangungurakot gamit ang kaban ng bayan 

at imbis na magsilbi ay pinagsisilbihan ng taong bayan. 

Kahit paman ay itanggi nila ito, kung ang CAMAY ng gobyerno ay papaganahin siguradong-sigurado matitimbrehan at lagot sila sa atin.

Maiba naman tayo, alam naman nating lahat na kapag tumakbo ka sa posisyong pang-gobyerno kailangan mo ng "cash" 

para iyong pagtakbo dalusay, walang hinto in short hindi "gas-gas." 

Ang kinagugulat ko lang ay kung saan nila nakuha ang ganitong budget. 

Alam ko may kapartido sila na tumutulong kahit ang kandidato nila ay panget. 

Ang mga pera nila ay ginagamit sa adbertismo. 

Mga "Mug Shot" nilang pinapaskel sa bahay, poste at kahit saan-saan, kulang nalang ikaw mismo.

Pero ayon sa antas ng aking katalinuhan at sa tulong ni Mr. Jeconiah Louis Dreisbach (salamat) maaari lamang magsimulang mag-campaign 90 days before election. 

Aba namay mga pulitiko "wanna be" na pasekreto at patagong nangangampanya, turo ng turo kung ano ang dapat at kung ano ang mali, di naman nila alam sila ang nagkulang sa Leksyon.

Pinapakita lang nila kung gaano sila kasakim sa puwesto, 

hindi makapaghintay, naiinip, sinasatabi lahat pati pagka-modesto. 

Kung may CAMAY talaga ang batas sure ako maraming madidisqualify, 

dahil sa dami nila kahit Math Professor di kayang i-quantify

Habang naglalakad pa lamang ako sa kanto kita ko na sa gilid, uri ng Blood Type. 

Paglingon ko sa kabila ibang poster nanaman, Grupo ni Mike. 

Yung mga kababayan natin sa kabisera na nakaranas ng haagupit na walang pangalan. Binigyan nga ng relief goods, especially yung noodles, iniba ang pack, nilagyan ng "ribbon", tinanggalan ng pangalan.

Kung gusto nyo pong tumulong edi sana wala ng sideline. 

Walang paikot-ikot, walang pakurba-kurba - straight line. 

At kung walang sakuna di tutulong at kung hindi pa eleksyon lalong hindi kikilos. 

Mag-aantay pa ba kayo na may dumating na panganib? maraming mamatay, lupaypay ang mga katawan hindi na kumikilos?

Kung ang ganitong uri nalang palagi ang sistema ng ating gobyerno ay sigurado aabot tayo sa pagkakalas ng nayon. 

Sa mga naka-upo sa posisyon  ipakita na ninyo ang "Pangil ng Batas," kailan ba ninyo yan ipapatupad? puwede ba ngayon?

Ayon sa 1987 Philippine Constitution sa ilalim ng Art. II Sec. 1 "The Philippines is a democratic and republican State. Sovereignty resides in the people and all government authority emanates from them" in simple terms, ang ibig sabihin nyan ay, ang tao ang pangunahing pinanggagalingan ng kapangyarihan ng gobyerno at hindi ang kabaliktaran. Gamitin PO ninyo ang inyong kokote, pagnilaynilayan niyo ang kandidato. Please lang po HUWAG maging bobo. 

Happy Times, Random Thoughts: Pirates of the Carriedo

Talamak na talaga sa kalye ang pagbebenta ng mga piniratang CD, DVD, PC Games, at clothing apparels. Imposibleng kalabanin ito ng mga kinauukulan dahil sila mismo ay suki ng mga Pirates at peke ang mga damit at sinturon. Carriedo, Quiapo, at Recto ang hotspot sa Maynila pagdating sa pagbebenta ng mga pirated goods.

Wala ring magagawa ang gobyerno dahil wala naman silang maipapalit na kabuhayan sa mga tindero ng mga negosyo na yan. At kung meron man silang maibibigay, maliit naman ang sahod. Pero ano ba ang mas nakabubuti, ang gutom na taong-bayan o ang nangingilo nating music industry?

Sa bawat pag-download at pag-burn natin ng mga kanta ay may isang manggagawa na naghihirap sa trabaho dahil may posibilidad na matanggal sila. Sila yung mga taga-proseso sa mga music companies. Pero sa bawat paglabas naman ng mga Pinoy movies sa original dvd na worth P250 pataas, maraming pilipino naman ang hindi makabili at nagiging malungkot at miserable ang buhay dahil walang makakapagpasaya sa kanila.

Pero kahit naman gawin mong P150 ang mga albums ng mga OPM ay wal ring bibili. Maski ako lalo na sa mga singers ngayon. Puro reklamo sa Foreign Music Concert Invasions sa maynila pero puro kinakanta sa ASAP o sa Party Pilipinas ay mga kanta nina Lady Gaga at Bruno Mars. Aba mas pipiliin ng tao ang original na mang-aawit kesa naman sa cover artist kahit sabihin mo pang mas maganda pag-awit nya. PIRATA din yun diba? Pero malinis na paraan nga lang.

Bumalik tayo sa pangunahing sakit ng Pilipinas, ang pamimirata. Brand-conscious din tayo minsan kaya ang mga kapos-palad natin Pilipino at tuwang tuwa na may Nike Swoosh logo sapatos nila kahit peke. Basta may pang-proteksyon sa paa at pang-porma ay ok na sa atin.

Ano pa ba ang alternatibong entertainment para sa mga ordinaryong Pilipino? Cultural Center of the Philippines? Imposible. Si Dating Pangulong Arroyo na ang nagsabi na naging meeting place ng mga elitista ang CCP. Hindi na naipamalas ang galing ng mga Pilipino sa ordinaryong Pilipino.

Imposible din matanggal ng kinauukulan ang mga pirata ng Pilipinas. Politician kasi ang inilalagay sa pwesto kaya wala silang pakielam sa mga ganyang bagay. Kung mababayran sila para linisin ang isang lugar ay diyan pa lang yan kikilos. Hindi ibig sabihin action star ka at anak ng "Da King" ay nababagay ka na sa pwesto mo. Maglagay naman sana ang lider natin ng mga taong TAMANG-TAMA na umupo. Anong alam ng artistang tumatalon sa bus sa pelikula sa mga sandamukal na problemang tumatalon-talong sa bawat isla ng Pilipinas.

Pwede naman ang gobyerno natin ay magkaroon ng weekly screening sa mga selected na lugar sa Pilipinas para naman mabigyan ng kasiyahan ang ordinaryong Noypi. Kahit lumang Pilipinong pelikula ay ok naman sa kanila. Mas aksyon, mas gusto. Syempre huwag kayong magpapalabas ng piniratang Bourne Legacy at mga [Insert University Name] Sex scandal.

Para walang away bigyan ng flat screen 3D TV ang bawat pilipino with additional free cable para quits na. O kaya bigyan nyo bawat isa ng coupon para sa libreng slurpee at hotdog sa 7-11.

Happy Times, Random Thoughts

Nangalahati na kami sa Semester at adventure na matatawag ang simula ng college life namin. Syempre nandyan pa rin ang punitan ng test papers, minus ang mga maiingay, at tsimoso/tsismosa.

Sa bawat kasiyahan ay merong natatagong problema. Bawat isa sa amin may problemang palagi naming hinaharap o kaya ay troll lang mga classmates namin para bigyan kami ng problema.

Nandyan ang mga kaklaseng hindi masabihan ng sikreto. Isang araw lang ako nawala ay parang napag-iwanan na ako sa balita. Ako kasi ang balita. Pero wala paring tatalo sa Alaska.

Nandyan naman ang mga kaklase na always kang i-txt or i-chat pag may kailangan. Pero pag ikaw na ang nangailangan, mistulang nag-out-of-town at hindi mahagilap. Good luck na lang sa next project.

Nandyan ang mga kaklaseng talo pa ng mga grade school sa pagka-corny ng jokes at pa-ulit-ulit na pang-aasar. Karamihan sa mga kaklase ko ganyan ang problema sa kapwa kaklase. Ako ang isa sa mga problema nila. Bwahaha.

Nandyan ang mga taong sinisimulan ang sentences sa word na "nandyan"

Pero mga maliliit na bagay lang ang problema namin. Araw-araw kaming masaya at hindi namin hinahayaan ang aura ng ka-badtripan ang mauna. Ika nga sa Group page namin, kahit saan mapadpad basta may baon na lapad.

----------

Medyo pumapangit na ang pagsusulat ko. Pressured kasi sarili ko na sumulat dahil nangangati ang kamay ko. Literal na nangangati pag hindi ako nakakasulat. Sinusulat ko ito kasi may hinihintay akong movie torrent na matapos sa pag-download. Long weekend kaya expected ang mga walang saysay na pagsusulat ko.

----------

Dalawang tao lang sa classroom namin ang iniidolo ko. Si Mr. Yap at si Ms. Jola. Parehong matatalino, masarap kasama, at purrfect na kaibigan. Parehong mahilig kumanta at palaging pasado sa exams. Sana kayo sunod na ma-beatify ng Vatican.

----------

Patuloy pa rin ang paghahanap kay DILG Sec. Robredo matapos bumagsak ang sinasakyan nyang eroplano mula Cebu papuntang Naga. Nawa'y magkaroon ng milagro at makasama ka pa ng Pilipino. Hindi kakayanin ng Pilipinas na mabawasan pa ang mga matitinong tao sa gobyerno.

----------

Happy Times

Happy Times, Random Thoughts: Social Climbing Part II

Hindi ko talaga maintindihan ang sarili ko at madali ako ma-bad trip sa mga taong naadik sa 7-11. Hindi ko naman masisi ang mga taga-Cebu dahil naghintay sila para magkaroon ng 7-11 dito at talaga namang masarap ang mga hotdogs nila.

Ang layo rin kasi ng pagkakakilala ko sa 7-11 sa Manila at dito sa Cebu. Madalas akong tambay ng 7-11 sa Marikina at pumupunta lang ako na naka-shorts at sabog na t-shirt. Bibili ng hotdog pero hindi ko na pipicturan. Hindi ko na kailangan pang picturan ang mukha ko na hawak-hawak ang slurpee. Pambihira P30 lang yan para ipagmayabang ko. Crushed Iced Mountain Dew lang yan para ipamukha ko sa mundo. Edi sana pinicturan ko sarili ko na bumibili ng corned beef sa tindahan kung ganoong logic rin nasa utak ko.

Ang problema nga lang sa 7-11 dito sa cebu ay ginawang bar ng mga tao dito para pagtambayan at mag-inuman at ginawang shangri-la at puro mga mayayaman ang nasa loob. Ay ges dey wana tayst da islarpi wid matsing matsing pikschur teyking.

Alam ko masyadong mababaw ang emosyon ko para mabadtrip sa mga bagay na hindi ko pinapakielaman. Kung starbucks yan para ipagmayabang mo ang first class na 3-in-1 ay pwede pa yan sakin. Pero kung ipagmamayabang mo yang slurpee, overpriced na junk foods, at gulp na ang laman din ay ordinaryong coke, may mali na ata sa atin. Hindi lahat kasi ipagmamayabang.

Kung magkaka-7-11 ako ay malamang na pilipino muna policy ang gagawin ko. Ang slurpee ay tuba, hindi mag-iimport ang 7-11 ko ng mga imported na pusa para gawing siopao, at banig ang ilalagay ko kesa sa mga upuan. Mabuhay ang Pilipinas!

Sa mga addict 7-11 diyan, tikman nyo na ang lahat wag lang ang Donut nila. Palaging dumadating ang mga mister donuts sa 7-11 tuwing 1 am at puro mga pinaglumaan, hindi nabenta, at pisat na donuts na nilalagay sa mga branches. Bavarian na nasa labas ang filling ang ibibigay sayo. Pero masarap pa naman. Pang-laman tiyan din kahit papaano.

Nakakagutom naman. Maka-punta nga ng 7-11.

Blog Update

Kauna-unahang commercial ng blog ko at paumanhin na rin kung hindi naman ka-ganda ang mababasa ninyo. Kung mapapansin ninyo ay bago na ang layout ng blog ko dahil (1) kailangan baguhin ang blog ko para mabigyan ng panibagong simula at (2) wala akong magawa kaya kinalikot ko ang shitload 101.

Tatlo na kaming writers sa blog na ito. Kinareer ang pag-blog nga naman. Bibigyan ko kayo ng mga perspectives sa mga bagong writers at kung may i-eexpect ba kayong moral lessons sa mga posts nila.

JR Cagasan - Siya ang magsusulat sa "Ricklamador" at tanyag na semi-bading sa Economics Department ng USC. English ang pagsulat niya dahil siya ay social climber. Karamihan sa isusulat niya ay tungkol sa buhay kolehiyo, hilig nya sa slurpee, at sa mga reklamo o suhestyon na malamang ay magiging resulta sa pagkamatay nya.

CR Camay - Hindi kubeta at hindi parte ng katawan. Si Mr. Camay naman ay ang magbibigay sa blog na ito ng kumpas about sa pulitika, batas, at kwentong Political Science. -1 sa readers pero +1 naman sa writers. Good investment.

BC Gonzales - Kahit ano isusulat ko maliban lang sa hilig ko sa pagluto ng french fries. Oops, nakasulat na nga pala ako ng post about french fries. Mas mag-focus ako sa kwentong panlipunan.

Hindi pa naman permanente ang lay-out na ito sa blog. Medyo nakakapanibago sa part ko pero kailangan masanay para sa ikabubuti ng inang bayan natin. Baka madagdagan pa ng isa o dalawang writers pero i-expect na wala silang isasahod dahil wala namang advertisements sa blog ko.

Downtown Hotspots

"There are places I remember 
All my life, though some have changed 
Some forever not for better 
Some have gone and some remain 
All these places have their moments 
With lovers and friends I still can recall.."

-The Beatles (In my life)

Wrocklage Yard - Ang lugar sa USC na araw-araw ay summer sa pagka-init. Tambayan ng mga estudyante, factory ng mga magagandang projects, at hotel para sa mga antuking bata.

Kolk's Nook - Ang one-of-a-kind canteen ng USC. Mistulang tree house ang dating at parang sauna sa init. Masasarap at murang pagkain plus may cafe pa. Malamang hindi benta ang mga hot coffee kahit sabihin mong galing sa dumi ng civet cat at gold-plated pa ang beans.

Anselmo Bustos Sports Complex - Mala-MOA Arena ang design nito sa labas. Maganda sana kung pipinturahan dahil kahit papaano ay magaganda naman ang facilities at magaganda din ang mga varsity players. Dito daw nagpapakita tuwing alas-3 ng umaga ang slenderman.

AD420 MC - Ang classroom ng mga future economists at future na mag-shift ng course. Malamig dahil bago ang aircon at maaliwalas dahil malaki ang classroom. 

Dingman Hotspots - Main Building na may saksakan ng bagal na wi-fi. Mauuna ka munang ma-stress sa signal bago ma-stress sa research sa mga assignments. Bawal ang porn websites dito dahil hindi mahal ni Lord ang mga nagbubukas ng Porn Sites.

San Carlos Drugstore - Ang nag-iisang drugstore sa buong Pilipinas na walang stock sa mga gamot sa headache. Walang silbi at sana i-demolish na lang. Gawin itong "USC Dept. of Economics Lounge".

Schotel - Mainit pa rin ang debate kung ang pagbigkas ba nito ay iskotel o syotel. May kainan at airconditioned na tambayan sa baba nito. Interesting din dito dahil may mga tindahan din dito kung saan 75-80% nito ay walang umuupa. 

Garden before sa Gym - Lover's Paradise ng mga Carolinian. Puro harutan, kilitian, kaunting halikan, na malamang ay mauuwi sa matinding sagupaan sa Queensland.

Main Entrance - Mababait ang guard diyan pero tip ko lang ay wag mag-sinungaling. Promise hindi mo magugustuhan ugali nila pag nabuking ka sa kalokoha mo.

Theodore Buttenbruch Hall - Magandang hall para sa mga school activities. Good luck na lang sa mga Sun Cell subscribers at walang signal sa loob. Airconditioned ang aircon kaya masarap tambayan. Huwag nga lang kadalas ang pagtambay at baka isipin na mga communist kayo na nagpaplano.

Tips:

• pag sobrang haba na ng buhok (for boys) at may problema sa suot, mas mainam na pumasok sa schotel gate kesa sa main gate
• Pwedeng tumambay sa Catholic Trade pero kailangan worth P50 pataas ang nabili mo. Mas matapang pa sa buntis na aso ang mga bantay diyan
• Pwedeng pumasok sa Catholic Trade Gate pag umuulan o pag naka-sipsip ka na sa guard
• Gamitin ang "Dingman Ground Floor Hotspot" na wi-fi connection sa pinaka-taas na floor. Walang silbi ang iba pang wi-fi connections.
• Huwag dumumi sa CR sa gym. Madaling mabisto na nangingitlog ka sa kubeta.
•  Masarap kumain sa jerry's, e-mall, at sa pete's kesa sa kolk's nook at sa mga fast food chains na SRO tuwing lunch.
• Kung macho ka at ubod ng gwapo, huwag lumapit kay Rick Cagasan at baka tuksuhin ka niya na makipagtalik.

Student Blues: Identity Crisis

We often hide our own character for the reason that we don’t want others to judge our own personality. Usually we always mimic others personality for us to blend with the people that surrounds us. All the time we see this type of scenarios in schools as students tend to adapt what is near to his/her classroom. We incline to become this bad guy look for we want to ensure that we will still have this friend and we put it in our mind that we cannot survive college life without having friends.

But why do we really deny our own self in exchange for this mask?

“You can shine your shoes and wear a suit

You can comb your hair and look quite cute

You can hide your face behind a smile

One thing you can't hide is when you're crippled inside”

-          John Lennon (Crippled Inside)

It's also in our culture, we are taught that we are only ever supposed to feel happy and that feeling down makes us weak or emotional. We hide who we really are because it’s part of our culture. We cannot erase and rewrite it for this is part of our identity, our tradition, and part of our society.

I took a personality test and was not surprised to have a result of me as a “Down-to-Earth Person”.  This quiz defined me as “a very cool and calm (person) with most situations. You may not be "popular" but you are definitely not a "nerd" either. People sometimes see you as a "peace-maker" because of your pacific personality. People like being around you because you don't intimidate them.” It’s overwhelmingly to be labelled as a down-to-earth type of guy. That means also that I’m still the type of a shy person with plenty of stories and mysteries in life.

What if for just a single day we show our true [insert name here]? I know people close to you might wonder what in the hell you are doing. Just tell them that you are the universe experiencing itself (thanks Carl Sagan), this is your moment to prove to everyone and especially to yourself that you can be independent. No stupid rules will enforce you to do this thing and make this that.

Be the witness to the word. Happy Times!