College Blues II

Second Year - First Semester.

Biruin nyo, yung bata na pinatayo for 1 hour dahil sa walang saysay at mapanirang malikhaing pagsusulat ay inatasan na ngayon bilang mamahala sa newspaper ng School of Business Economics. Hindi naman sa nagmamayabang, sa katunayan, mas marami yung hassle kesa sa perks ng pagiging E-I-C lalo na kung marami kang plano na baguhin ito. Pero dun tayo sa side ng "perks." Syempre dahil "boss" na ako ng isang maliit na pahayagan, may rason na ako para gabihin o kaya para bigyan ng adequate space para pagnilaynilayan ang isinusulat.

Speaking of adequate space...

Pumunta tayo sa pag-ibig. Tutal itong topic ang nagpa-boost ng readers sa blog na ito, pag-usapan na rin natin ito at may kaunti akong ikukwento kung paano ako pumalpak tumago kay kupido.

Kung ako at ang critical thinking skills ko lang ang masusunod, no-no ang magka-irog sa panahong marami akong extra ginagawa + ang mala-impyernong minor subjects na pinipilit magpapansin sa mga estudyante na ang focus ay ang kanilang major subjects. Lalo na lalake ako kaya hassle sa part ko na walang nagbibigay ng chocolates, teddy bear at walang nanglilibre sa dinner dahil ako dapat nagpoprovide nun. Hassle diba?

Hindi ko talaga alam kung bakit ko nasabi yung mga matatamis na salita sa kanya. Ayon kay Ginoong Ramon Bautista, may tatlong parte ng ating pagkatao ang humuhubog sa magiging feelings natin sa isang babae: Utak, Puso, at Bird. Pero wala sa isip ko na gusto ko siya, walang sparks para tumibok ang puso ko sa kanya, at dormant ang bird ko. Hindi naman ako nasa impluwensiya ng droga at kumakain naman ako sa tamang oras, pero hindi ko talaga alam kung paano siya lumabas sa bibig ko. Paasa moves pero hindi ko ginusto na paasahin sya. Siguro si kupido yung nagdudroga.

----------

Pinaka-hassle talaga na subject ko ngayon ay ang chemistry. Biruin nyo, 4 hours and 30 minutes na puro chemistry-related-pero-no-relation-sa-economics-para-lang-magamit-namin-ang-laboratory-kasi-center-of-excellence-ang-science-department-ng-school-namin. Medyo madali nga lang ang chemistry lecture lalo na kung usapang molarity lang. Walang recitation kasi may kupal kaming kaklase na hindi Econ major na puro salita. Alam namin magaling ka pero...ano...pero tang*na ka lang. Ok na rin yun kasi willing sya mag-recite, mag-sagot ng exercises, at mag-waste time sa klase namin. Wala kaming magagawa at siguro hilig lang nya ang chemistry at yun lang ang kaligayahan nya maliban sa paglalaro ng mga barbie games sa PSP nya.

Sa Chemistry Lab, hassle talaga kung may lecture dahil hindi conducive for learning ang mainit na laboratory. Syempre hindi kami pwede magpa-request na ipa-aircon sya at malamang walang liliyab na bunsen burner kung magkaganun. Ok naman yung mga experiment except sa mga instances na ganito:

1. nagliyab yung part ng bunsen burner kung saan yun ang on/off ng burner. Napa-WTF kami ng partner ko nun.

2. Dahil absent ang partner ko, solo ako nag-perform ng experiment. Sa lakas ng apoy, muntikan nang masunog kilay ko. Buti walang nakakita.

3. Nawala daw namin yung isang vial. Eh wala naman binigay kasi na vial na ganun at wala kaming intensyon na nakawin siya. Kasalanan daw namin dahil hindi namin nireport yung 15 minutes pagkatapos namin makuha ang experiment kit. Oo kasalanan namin pero ayusin naman sana nung mga working scholars yung trabaho nila para hindi kami napapahamak. Alam ko P12 lang yung vial pero mabigat pa rin sa'kin na kami ang nagbabayad sa kapabayaan ng iba.

4. Matapos kaming mag-sunog ng copper wire, bigla itong nawala. Akala namin nag-evaporate o kinuha ng Poong Maykapal. Yun pala, nag-camouflage sya sa color brown naming experiment kit box. Nag-aksaya kami ng 15 mins. para lang dun.

Overall, masaya ang Chemistry class dahil nasa campus siya kung saan maraming kainan. Kung wala sina manong at manang na nagluluto ng panlaman-tiyan, malamang hindi enjoyable ang Science subjects namin.

----------

Memorable din ang Retorika class namin ni Ginoong Rodrigo Davide. Napakaraming kababalaghan na nagpapawala sa antok namin lalo na at napaka-lamig ng silid-aralan. Halos walang session nya na natuto kami at natuwa dahil sa galing nya sa pagtuturo.

1. Dahil may pagsusulit, pinaghanda nya kami ng yellow pad "back-to-back." Syempre sigawan kami sa pagtutol dahil napakarami naman ang back-to-back para lang sa kakaunting topic. Sagot niya, "Sige maghanap kayo ng yellow pad na walang likuran." Epic.

2. Plano nya na ang midterms namin ay 5 items at x 10 ang bawat items. Nakakapagod daw gumawa ng test papers at ayaw nyang mahirapan kami. Hindi yun nangyari pero madali pa rin na exam ang ibinigay nya sa amin.

3. Pag may na-late, sisigaw kaagad siya ng "#45" para kunwari may pagsusulit kami at nahuli ang na-late o kaya ay magpapaalam na lang bigla sa amin. Weird yet cool.

----------

Nagpapasalamat ulit ako sa mga bumisita sa akin nung ako ay na-ospital. Salamat sa pagmamahal na binigay ninyo kahit na nung mayo lang tayo nagkakilala.

Happy Times :)